Echte meisjes in de jungle!
Blijf op de hoogte en volg Lorianne
12 November 2012 | Peru, Iquitos
Hallo leuke, lieve mensen! Voor jullie verder lezen, wil ik even zeggen; ik heb geprobeerd om het niet te jaloersmakend te schrijven, maar ik weet niet zeker of dat is gelukt, dus wees gewaarschuwd ;)!
Hier dan mijn 9e blog alweer, geniet ervan :)!
De bladeren vallen van de bomen, de kou voelt aan alsof de herfst allang is ingeruild voor de winter en slechts achter de wolken schijnt de zon.. Tsja, zo had het kunnen zijn als ik nog in Nederland zat op dit moment, maar dat is niet zo! De beschrijving die ik op dit moment van de omgeving kan maken gaat meer als volgt; ik hoor op de achtergrond slecht het geluid van vrolijk zingende vogels en de oceaan die tegen de rotsen slaat. Door mijn haar waait een verkoelend windje en de blauwe lucht word alleen onderbroken door een her en der verdwaalt wolkje. Als ik om me heen kijk zie ik slechts ons zwembad en een paar palmbomen met kokosnoten.. Het is officieel, ik heb vakantie! De enige 5 dagen in deze reis waarin we niks moeten, behalve slapen, zonnen, zwemmen en eten. Even uitrusten van alle indrukken van de afgelopen tijd, merk dat dat hard nodig is. Van deze indrukken heb ik er al vele met jullie gedeeld, maar verrassend genoeg houden de nieuwe indrukken hier maar niet op en blijven ze leuke verhalen opleveren. Zo wil ik jullie ook deze week weer meenemen naar Peru, en dit keer niet naar Moyobamba of Lima, nee, het reizen is begonnen! Op naar onze eerste halte, de amazone!
Deze halte is gelijk de eerste stop die we niet met de bus konden bereiken. Het is alleen te bereiken met boot of vliegtuig, aangezien de optie boot ervoor zou zorgen dat er 3 kostbare dagen van onze reistijd afgingen, kozen we voor optie 2. Na een uurtje vliegen waren we er, Iquitos, de hoofdstad van de Peruaanse amazone!
Daar aangekomen vielen er gelijk twee dingen op. Eén; het was er heel erg warm, en twee; zodra we het vliegveld afliepen stonden er ongeveer 30 gretige mannen om ons in hun taxi te krijgen. Natuurlijk zijn wij Hollandse meiden voor de goedkoopste optie gegaan en werden we voor welgeteld 3 sol (1 euro) met de motortaxi naar ons hostel gebracht. Tenminste, dat hoopte we. We stopten namelijk helemaal niet bij ons hostel, maar bij een mannetje die ons heel graag een jungletour wilde verkopen! Slimme mannetjes, gelukkig zijn we zelf ook niet op ons achterhoofd gevallen en daar zo snel mogelijk weg gegaan. Op zoek naar een hostel. Na er 4 te hebben bekeken vonden we een goedkoop hotelletje die er ook nog goed uitzag. Trots op hoe zelfstandig we waren gingen we onze spullen uitpakken en op zoek naar de beste en goedkoopste jungletour.
Deze vonden we in de vorm van onze gids Mario. Een klein smal Peruaantje met twee gouden tanden. Zo’n figuur waar je in het Nederlandse donker met een grote boog omheen zou lopen, maar hier was hij ons vertrouwde baken.. Hij nam ons, 5 meiden die niet bepaald uit de jungle kwamen, de volgende dag al voor 3 dagen mee de jungle in. Naar een stam genaamd 20 Januari, zo’n 240 kilometer de jungle in. Heel apart om te zien hoe die mensen leven, helemaal afgesneden van de rest van de wereld. Op een paar verdwaalde toeristen als ons na dan. Hier werden we gedropt in onze jungle lodge, met adembenemend uitzicht vanaf mijn met klamboe omhulde bed. Vanaf ons kamp hebben we te veel gedaan om op te noemen! Vandaar hier even een korte samenvatting, voor uitgebreidere verhalen zullen jullie toch echt moeten wachten tot ik weer in Nederland ben ;). We hebben in de jungle onder andere;
- Veel op een lang smal bootje gevaren met rieten dak, waarbij we onderweg meerdere malen dolfijnen uit de rivier hebben zien springen!
- Voor eten gezorgd voor mensen in de jungle in de vorm van piranha’s die we eigenhandig hebben gevist uit de rivier. Wat wel grappig was is dat waar de anderen de ene na de andere piranha visten (wat de bedoeling was) ik onder andere een catfish, denton en paco (nee ik heb ook nog nooit van die vissen gehoord, maar dit zijn degene die ik volgens de gids) heb gevangen, en de piranha’s liever niet aan mijn hengel wilde bungelen.
- We hebben gezelschap gehad van Harry, dit was ons huisdier in de vorm van een 15cm lange spin, die voor menig gegil vanuit de badkamer heeft gezorgd. Wat wil je ook met 5 meiden in de jungle!
- We hebben ervoor gezorgd dat 10 schildpadden niet in de soep verdwenen, en ze gered van de ondergang door ze het wilde water van de amazone in te sturen.
- We zijn in het pikkendonker op zoek gegaan naar kaaimannen en we hebben ze ook nog gevonden! De grootste was 3,5 meter, en de kleinste is te bewonderen op de bijgevoegde foto’s.
- En zo kan ik nog wel even doorgaan, kort samen gevat, we hebben verder vooral veel gevaren, gekletst, gegild en gelachen.. wat vloog de tijd voorbij zeg!
Na deze drie dagen namen we afscheid van onze gids mini Mario en zijn we weer met het vliegtuig terug gegaan naar Moyobamba voor 1 dag om onze koffers weer op te halen en volgde er een afscheid waarbij Fausti en ik het niet droog hielden. Waarna we vertrokken richting Chiclayo een leuke stad in de Peruaanse costa, dus dag flora en fauna, hallo zon, strand en zee! In Chiclayo bleven we één dag. In die dag hebben we gemerkt dat Nederlanders zich echt verspreiden over de hele wereld. Zo hebben we hier een leuk gezin mogen ontmoeten dat voor ons heeft gekookt. Ik kan je zeggen dat mijn dag niet meer stuk kon nadat ik voor het eerst in 2,5 maanden weer aardappels, jus en warme groenten kon eten, Nederlands kon praten met onbekenden, en donald ducks mocht lezen uit de tijd dat ik zelf nog lid was..
Na deze heerlijke dag, waarbij het net leek of we weer in Nederland waren, vertrokken we richting Mancóra. Hiervoor moesten we wel eerst in de bus. De reis duurde 6 uur maar vloog voorbij! Ik kan me in Nederland niet voorstellen dat 6 uur in een bus zo om kan vliegen, maar hier maken we meestal minstens reizen van 12 uur en daarnaast hadden we per ongeluk eerste klas geboekt. Na eerst een heel aantal paar jaloerse bruine ogen te passeren konden we genieten van beenruimte en een comfort waar de stoelen van well-fair (voor alle collega’s van Dennenhoeve ;)) nog een puntje aan kunnen zuigen! Na onze billen weer is te hebben voorzien van een prettige ondergrond, die niet bestond uit hout met een lap stof erop wat ze hier kussen noemen, stapten we uit in de tweede stad waar we wat langer gaan blijven, Mancora. Een stad met prachtige stranden aan de grens bij Ecuador. Ik kan jullie zeggen, het is hier fantastisch!
Ons hostel is voorzien van schattige appartementjes, zwembad, keuken, hangmatten en ligstoelen en ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik hier niet ben weg te slaan. Het enige nadeel is dat er over het terrein ongeveer 15 bloeddorstige honden lopen, onze ‘huisbaas’ de vorm heeft van een biervat en ruikt alsof die er 10 heeft leeggedronken en dat je als Nederlanders toch wel extra goed op moet letten in dit toeristische plaatsje. Gisteravond stonden we bijvoorbeeld nog bij een kraampje te praten over Nederland. Een verkoper ving op dat we uit Nederland kwamen, de relaxte, voorzien van dreadlocks, naar wiet ruikende verkoper liep naar ons toe en vroeg: ‘LSD?’ waarna de rest van de groep hem niet begrijpend aankeek en ik riep: ‘Doorlopen!’ tsja alle waarschuwingen voor drugs hier blijken zeker op hun plaats te zijn..
Voor nu zijn mijn verhalen op, maar ik weet zeker dat ik over een week of twee weer genoeg te vertellen heb! Het einde nadert en we hebben nog 3 grote haltes en een heel aantal leuke tussenstops te gaan. Nu eerst nog twee dagen genieten van het niks doen en dan, backpack inpakken en op naar het zuiden!
Gran abrazo!
Lorianne
Ps; ik blijf het zeggen, bedankt voor de reacties en mailtjes! Doet met goed om te merken dat er in Nederland ook aan me wordt gedacht en ik denk ook zeker aan jullie :)!
Hier dan mijn 9e blog alweer, geniet ervan :)!
De bladeren vallen van de bomen, de kou voelt aan alsof de herfst allang is ingeruild voor de winter en slechts achter de wolken schijnt de zon.. Tsja, zo had het kunnen zijn als ik nog in Nederland zat op dit moment, maar dat is niet zo! De beschrijving die ik op dit moment van de omgeving kan maken gaat meer als volgt; ik hoor op de achtergrond slecht het geluid van vrolijk zingende vogels en de oceaan die tegen de rotsen slaat. Door mijn haar waait een verkoelend windje en de blauwe lucht word alleen onderbroken door een her en der verdwaalt wolkje. Als ik om me heen kijk zie ik slechts ons zwembad en een paar palmbomen met kokosnoten.. Het is officieel, ik heb vakantie! De enige 5 dagen in deze reis waarin we niks moeten, behalve slapen, zonnen, zwemmen en eten. Even uitrusten van alle indrukken van de afgelopen tijd, merk dat dat hard nodig is. Van deze indrukken heb ik er al vele met jullie gedeeld, maar verrassend genoeg houden de nieuwe indrukken hier maar niet op en blijven ze leuke verhalen opleveren. Zo wil ik jullie ook deze week weer meenemen naar Peru, en dit keer niet naar Moyobamba of Lima, nee, het reizen is begonnen! Op naar onze eerste halte, de amazone!
Deze halte is gelijk de eerste stop die we niet met de bus konden bereiken. Het is alleen te bereiken met boot of vliegtuig, aangezien de optie boot ervoor zou zorgen dat er 3 kostbare dagen van onze reistijd afgingen, kozen we voor optie 2. Na een uurtje vliegen waren we er, Iquitos, de hoofdstad van de Peruaanse amazone!
Daar aangekomen vielen er gelijk twee dingen op. Eén; het was er heel erg warm, en twee; zodra we het vliegveld afliepen stonden er ongeveer 30 gretige mannen om ons in hun taxi te krijgen. Natuurlijk zijn wij Hollandse meiden voor de goedkoopste optie gegaan en werden we voor welgeteld 3 sol (1 euro) met de motortaxi naar ons hostel gebracht. Tenminste, dat hoopte we. We stopten namelijk helemaal niet bij ons hostel, maar bij een mannetje die ons heel graag een jungletour wilde verkopen! Slimme mannetjes, gelukkig zijn we zelf ook niet op ons achterhoofd gevallen en daar zo snel mogelijk weg gegaan. Op zoek naar een hostel. Na er 4 te hebben bekeken vonden we een goedkoop hotelletje die er ook nog goed uitzag. Trots op hoe zelfstandig we waren gingen we onze spullen uitpakken en op zoek naar de beste en goedkoopste jungletour.
Deze vonden we in de vorm van onze gids Mario. Een klein smal Peruaantje met twee gouden tanden. Zo’n figuur waar je in het Nederlandse donker met een grote boog omheen zou lopen, maar hier was hij ons vertrouwde baken.. Hij nam ons, 5 meiden die niet bepaald uit de jungle kwamen, de volgende dag al voor 3 dagen mee de jungle in. Naar een stam genaamd 20 Januari, zo’n 240 kilometer de jungle in. Heel apart om te zien hoe die mensen leven, helemaal afgesneden van de rest van de wereld. Op een paar verdwaalde toeristen als ons na dan. Hier werden we gedropt in onze jungle lodge, met adembenemend uitzicht vanaf mijn met klamboe omhulde bed. Vanaf ons kamp hebben we te veel gedaan om op te noemen! Vandaar hier even een korte samenvatting, voor uitgebreidere verhalen zullen jullie toch echt moeten wachten tot ik weer in Nederland ben ;). We hebben in de jungle onder andere;
- Veel op een lang smal bootje gevaren met rieten dak, waarbij we onderweg meerdere malen dolfijnen uit de rivier hebben zien springen!
- Voor eten gezorgd voor mensen in de jungle in de vorm van piranha’s die we eigenhandig hebben gevist uit de rivier. Wat wel grappig was is dat waar de anderen de ene na de andere piranha visten (wat de bedoeling was) ik onder andere een catfish, denton en paco (nee ik heb ook nog nooit van die vissen gehoord, maar dit zijn degene die ik volgens de gids) heb gevangen, en de piranha’s liever niet aan mijn hengel wilde bungelen.
- We hebben gezelschap gehad van Harry, dit was ons huisdier in de vorm van een 15cm lange spin, die voor menig gegil vanuit de badkamer heeft gezorgd. Wat wil je ook met 5 meiden in de jungle!
- We hebben ervoor gezorgd dat 10 schildpadden niet in de soep verdwenen, en ze gered van de ondergang door ze het wilde water van de amazone in te sturen.
- We zijn in het pikkendonker op zoek gegaan naar kaaimannen en we hebben ze ook nog gevonden! De grootste was 3,5 meter, en de kleinste is te bewonderen op de bijgevoegde foto’s.
- En zo kan ik nog wel even doorgaan, kort samen gevat, we hebben verder vooral veel gevaren, gekletst, gegild en gelachen.. wat vloog de tijd voorbij zeg!
Na deze drie dagen namen we afscheid van onze gids mini Mario en zijn we weer met het vliegtuig terug gegaan naar Moyobamba voor 1 dag om onze koffers weer op te halen en volgde er een afscheid waarbij Fausti en ik het niet droog hielden. Waarna we vertrokken richting Chiclayo een leuke stad in de Peruaanse costa, dus dag flora en fauna, hallo zon, strand en zee! In Chiclayo bleven we één dag. In die dag hebben we gemerkt dat Nederlanders zich echt verspreiden over de hele wereld. Zo hebben we hier een leuk gezin mogen ontmoeten dat voor ons heeft gekookt. Ik kan je zeggen dat mijn dag niet meer stuk kon nadat ik voor het eerst in 2,5 maanden weer aardappels, jus en warme groenten kon eten, Nederlands kon praten met onbekenden, en donald ducks mocht lezen uit de tijd dat ik zelf nog lid was..
Na deze heerlijke dag, waarbij het net leek of we weer in Nederland waren, vertrokken we richting Mancóra. Hiervoor moesten we wel eerst in de bus. De reis duurde 6 uur maar vloog voorbij! Ik kan me in Nederland niet voorstellen dat 6 uur in een bus zo om kan vliegen, maar hier maken we meestal minstens reizen van 12 uur en daarnaast hadden we per ongeluk eerste klas geboekt. Na eerst een heel aantal paar jaloerse bruine ogen te passeren konden we genieten van beenruimte en een comfort waar de stoelen van well-fair (voor alle collega’s van Dennenhoeve ;)) nog een puntje aan kunnen zuigen! Na onze billen weer is te hebben voorzien van een prettige ondergrond, die niet bestond uit hout met een lap stof erop wat ze hier kussen noemen, stapten we uit in de tweede stad waar we wat langer gaan blijven, Mancora. Een stad met prachtige stranden aan de grens bij Ecuador. Ik kan jullie zeggen, het is hier fantastisch!
Ons hostel is voorzien van schattige appartementjes, zwembad, keuken, hangmatten en ligstoelen en ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik hier niet ben weg te slaan. Het enige nadeel is dat er over het terrein ongeveer 15 bloeddorstige honden lopen, onze ‘huisbaas’ de vorm heeft van een biervat en ruikt alsof die er 10 heeft leeggedronken en dat je als Nederlanders toch wel extra goed op moet letten in dit toeristische plaatsje. Gisteravond stonden we bijvoorbeeld nog bij een kraampje te praten over Nederland. Een verkoper ving op dat we uit Nederland kwamen, de relaxte, voorzien van dreadlocks, naar wiet ruikende verkoper liep naar ons toe en vroeg: ‘LSD?’ waarna de rest van de groep hem niet begrijpend aankeek en ik riep: ‘Doorlopen!’ tsja alle waarschuwingen voor drugs hier blijken zeker op hun plaats te zijn..
Voor nu zijn mijn verhalen op, maar ik weet zeker dat ik over een week of twee weer genoeg te vertellen heb! Het einde nadert en we hebben nog 3 grote haltes en een heel aantal leuke tussenstops te gaan. Nu eerst nog twee dagen genieten van het niks doen en dan, backpack inpakken en op naar het zuiden!
Gran abrazo!
Lorianne
Ps; ik blijf het zeggen, bedankt voor de reacties en mailtjes! Doet met goed om te merken dat er in Nederland ook aan me wordt gedacht en ik denk ook zeker aan jullie :)!
-
13 November 2012 - 08:07
Wim En Ria Van Cappellen:
Hoi Lorianne.
Wat een mooi verhaal weer om te lezen.
In het begin van je verhaal was ik al wel een beetje jaloers.
Maar toen het verhaal van die spin, en nu de foto te hebben gezien ben ik toch echt niet meer zo jaloers ik denk dat ze mij in nederland konden horen gillen.
Maar verder is het een mooi verhaal, en kan ik begrijpen dat je niet alles kunt opschrijven wat je ziet en beleeft.
Geniet nog van alles wat komt,en pas goed op elkaar.
Gr uit Holland -
13 November 2012 - 08:15
Gerda:
Hej nichie!
Wat een leuke verhalen!Leuk om vele ervaringen van je te lezen! Zo te lezen is het vol op genieten! Het gaat nu wel heel erg snel, voor je het weet ben je weer terug in Nederland. Nou ik kan niet wachten! :D Maar geniet eerst nog maar van, een ervaring om nooit te vergeten!
Liefs Gerda -
13 November 2012 - 08:15
Gerda:
Hej nichie!
Wat een leuke verhalen!Leuk om vele ervaringen van je te lezen! Zo te lezen is het vol op genieten! Het gaat nu wel heel erg snel, voor je het weet ben je weer terug in Nederland. Nou ik kan niet wachten! :D Maar geniet eerst nog maar van, een ervaring om nooit te vergeten!
Liefs Gerda -
13 November 2012 - 13:43
Hennie:
Lieve Lorianne,
Als ik lees over zon en strand zou ik daar ook wel willen zijn. Als ik die spin zie dan gruwel ik er van.
Ik zie dat je geniet, ga daar maar lekker mee door.
liefs van H&H -
13 November 2012 - 17:05
Opa En Oma:
HA die lieve LORIANNE,
Hier een mailtje uit het koude Nederland. Wat maak je ons jaloers zeg met je mooie verhalen.
Geniet nog maar lekker het is zo weer tijd om naar huis te gaan en dan moet je weer een dikke jas aan.
Het is erg leuk om te zien wat je allemaal meemaakt, de enge SPIN mag je daar wel laten hoor.
Nog veel moois toegewenst en doe voorzichtig. Liefs van opa en oma. -
15 November 2012 - 20:05
Ashwin:
OLLAAA
Haha jij bent gek ook he! dat je nog terugkomt zeg! Het klinkt daar weer heerlijk! je word op handen gedragen, alle mannen zijn verliefd op je puur om je huidskleur en de spinnen daar zien er super gezellig uit! Nou zeg haha als ik jou was wist ik het wel ;). Dan wilde ik graag terug naar mijn broertje! Nee geintje het klinkt echt heerlijk en geniet er nog van zolang het kan!
Haha goeie grap over well-fair! EAT THAT!
Lekker hoor drollie! Fijn dat het zo leuk is daar! Genieten geblazen!
Bereid je voor want over ongeveer 3 weken is het weer tijd voor: boerenkool, pepernoten, chocola, hutspot, -10graden, speculaas, winterjassen, sjaals, mutsen en sneeuwpoppen. Haha das nu vast lastig voor je om te bedenken!
We nemen je winterjas wel mee hoor naar schiphol, en dan gaan we ook nodig een keer weer kleren kopen want je loopt nu wel bijna een half jaar achter in de mode!
Kan je niet maken natuurlijk dus dat is prioriteit nummer 1!
Groetjes
DEIN BRÜDER -
16 November 2012 - 11:44
Karlien:
Hoi meid, wat een heerlijke avonturen maak je mee!!! Geniet er maar lekker van. Voor je het weet ben je weer bij ons terug! We hebben met je pa en ma een afspraak gemaakt voor de kerstvakantie, komen we verhalen kijken en luisteren! Dit weekend staat bij mij i.n het teken van suze die alweer 3 wordt!! Morgen intocht van de sint en zondag kinderfeestje. Misschien ben ik stiekem blij als ik maandag weer achter mijn burootje kruip.... Dikke kus van karlien, wessel en suze!!! Veel reisplezier en pas op jezelf!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
